We boffen met de zon die al weken schijnt waardoor we tijdens het klussen veel buiten kunnen werken en buiten kunnen pauzeren aan de picknicktafel.
De vakantie is ook een mooie aanleiding om even pauze te nemen van dit dagboek. De verbouwing van de keuken vraagt aandacht en daarna willen we toch eindelijk op vakantie. We gaan met de caravan (die ik verleden jaar groen gepimpt heb) richting Bordeaux waar we gaan kamperen aan de Atlantische kust. De kinderen willen graag surfen op de metershoge golven. Daarna trekken we verder naar Spanje langs de Costa Verde. Misschien rijden we nog verder naar de pelgrimsplaats Santiago de Compostella. Met onze nieuwe auto moet het rijden geen probleem zijn. Met de airco aan is het zelfs comfortabel. We hebben niets gepland en zien wel waar we uit komen. Ik sluit niet uit dat ik op een Franse of Spaanse camping mijn laptop pak en spontaan ga schrijven. Maar ik ontsla mijzelf voorlopig van de verplichting om elke dag een stuk te produceren. Dat voelt heel bevrijdend en geeft me een echt vakantiegevoel. Ik mag weer gewoon ’s ochtends wakker worden en bedenken wat ik ga doen in plaats van me te haasten achter de computer om de vorige dag te beschrijven. Een vrije zomer, een twitterloze periode, een nieuwe keuken, hoge golven en Franse croissants, wat wil een mens nog meer?
