Op Twitter gebruik je de hashtag #durftevragen als je iets wilt vragen. Je kunt op zoek zijn naar een kamer voor je dochter, je zoekt een boekhouder, een coach voor je kind of een designhotel in Berlijn. Meestal krijg je dan reacties. Hoe meer volgers je hebt, hoe meer kans op reacties. Door de hashtag te gebruiken, lezen ook alle mensen het bericht in #durftevragen. Nu zijn er offline hele #durftevragen groepen ontstaan. Het achterliggende principe is ‘de wet van sinterklaas’. Als je niet vraagt wat je nodig hebt, weet sinterklaas ook niet wat hij jou moet geven. Dus vraag erom. Het is de tegenhanger van het ouderwetse principe: kinderen die vragen worden overgeslagen. Een nieuw beroep tegenwoordig is: Durftevragen-coach. Ik ben wel in voor nieuwe dingen en bezocht zo’n avond in Seats2Meet. In alle drukte moest ik ook nog een vraag verzinnen want daarvoor kom je daar. Je komt met een vraag binnen en gaat met antwoorden naar huis. Samen met een vriendin die op zoek is naar een nieuwe baan, bezoeken we de workshop. Ik heb bedacht dat mijn vraag heel simpel is: ik zoek een uitgever. Tja, wat moet je daar nu voor creatiefs van maken. Kijk in het telefoonboek en je ziet een rijtje. Google en je wordt overstelpt met een groot aanbod uitgeverijen. Toch blijf ik bij mijn simpele vraag en ben ik vanavond de gelukkige. Mijn vraag wordt samen met drie andere uitgekozen. Ik kom op een stoel te zitten voorin de groep en licht mijn vraag toe. De coach @madameprimula verduidelijkt de vraag. ‘Wil je dat je boek wordt uitgegeven of wil je veel lezers bereiken? Wil je bij de Bruna liggen of bij Oprah Winfrey op de bank zitten?’ Ja, waarom niet? Zo ontwikkelt mijn vraag zich heel concreet tot: Hoe word mijn boek ‘Kunst, Twitter en boterhammen smeren’ een internationale bestseller? Vervolgens komt iedereen met ideeën en tips die ze op een grote flip-over schrijven met behulp van gele post-it briefjes. En ik? Ik mag niet praten om het creatieve proces niet te verstoren, alleen maar knikken en dankjewel zeggen. Zo komt een creatieve stroom op gang van ideeën en suggesties. Ik word er helemaal warm van en soms schiet ik in de lach zoals bij de jongeman die vertelt: ‘In Frankrijk waar ik jaren gewoond heb, doen ze niet aan boterhammen smeren.’ In je titelkeuze moet je dus al bewust zijn voor welke markt het boek is. Nederlands of internationaal. De Flip-over vult zich met woorden van mensen die allemaal met mij meedenken. Het grote papier ligt nu hier thuis en op een rustig moment ga ik alle tips bekijken en uitwerken. Want dat is nog een hele klus. Zo deed iemand de suggestie om een videofilm te maken of een column in te spreken op Youtube. De combinatie van vijftig en Twitter vonden de meesten geweldig. ‘Daar zit je markt’. Jonge meiden die mij toefluisterden ‘Ik zou je boek zeker kopen, voor mijn moeder. Ik wil ook zo’n hippe moeder.’ Iemand anders suggereerde het boek als cadeau-boek voor vijftigers te bestempelen en daarmee proberen hoog in de zoekresultaten van Google te komen. Die vijftigers hebben toch alles al en dan heb je een leuk eigentijds cadeau. Natuurlijk moet ik volgend jaar op de vijftig-plus beurs staan met een dikke stapel boeken. De afspraak is al gemaakt met @nooitmeerdieet. Zij heeft ook een boek geschreven als tegenhanger van het Sonja-dieet en alle andere diëten die niet werken. Zij gaat de diepte in. Dat is grappig want het is een vrouw die lekker met beide poten op de grond staat. Daar houd ik van. Na afloop borrelen we met elkaar en het leuke is dat je online met al die mensen op Twitter en Linkedin gewoon door kunt praten.
