BROOS

Na een kopje koffie rijd ik vandaag naar Deventer voor de opening van Broos. Zes vrouwelijke kunstenaars doen hier aan mee. Vijf schilders en een beeldhouwer. Hun werk is tentoongesteld in de Bergkerk, een gigantische kathedraal met een belabberde akoestiek zo blijkt later tijdens het openingswoord. Een grijze, oude  man in een zwart pak beklimt het spreekgestoelte en houdt een ellenlange lofprijzing op de dames kunstenaars. Hij leest zijn verhaal op van papier en ik kan er niets van verstaan. Een gemiste kans. Ik krijg de associatie met een dominee en laat alles over me heen galmen terwijl ik nip van een glaasje tomatensap en met mijn billen op een harde klapstoel zit. Als hij eindelijk is uitgesproken maak ik een rondwandeling langs de werken. Vooral het werk van Francien Krieg en Eline Peek is bewonderenswaardig. In bleke tinten tonen zij het ouder wordende lichaam in al zijn naaktheid, schoonheid en verval. De modellen van Francien lopen los rond (gekleed uiteraard) en geven graag een interview. Wonderlijk om deze naakt geschilderde vrouwen in het echt te zien. Kleding verhult de kwetsbaarheid merk ik. Hoe de kunstenaar de oranje sproetjes op benen schildert, de hangende platte borsten van een oudere vrouw,grove rimpels in slappe armen, blauwe aders op oude handen, de bolling van een buik, wangzakken in een doorleefd gezicht en rimpels op een voorhoofd; het is verbazingwekkend levensecht. Bij Eline Peek is het minder realistisch en gebeurt er meer in de verf. Vlekken en druipers zorgen voor spannende schilderkunst. De combinatie van deze zes kunstenaars is een gouden greep. De beelden van Lotta Blokker ondersteunen het geheel door de ontroerende, kwetsbare uitstraling van haar figuren. Bij de grote schilderijen van Dorien Plaat kun je een glimlach niet onderdrukken. Een piepklein muizensmoeltje onder een megagroot dekbed. Dat heeft iets grappigs. De ogen in haar werk kijken je doordringend aan. Verder is er werk te zien van Hester Schroor en Lita Cabellut. De laatste groeide op in de sloppenwijken wat je terug ziet in haar portretten van zwervers, prostituees en havenlozen. Nadat ik met twee kunstenaars heb gesproken rijd ik terug naar Utrecht.