Pubers & idealen

Vandaag blijft er een vriend van Justus mee eten. Ze gaan samen naar de atletiek. Een gezellige jongen met een hoofd vol krullen. Wat Justus te weinig zegt, maakt hij meer dan goed. Je kunt een leuk gesprek met hem voeren. Hij vraagt ook altijd heel belangstellend: hoe gaat het ermee? Of hij zegt ‘lekkere salade is dit.’ Hij kan echt converseren zodat de tafelgesprekken een stuk dynamischer worden. Je kunt trouwens ook erg met hem lachen. Vandaag zegt hij aan de gedekte tafel: ‘Ik ben geen vegetariër meer.’ Ik schrik ervan ‘komt dat door ons?’ We kunnen nogal eens relativeren of wat pesterig uit de hoek komen als het gaat om ethische kwesties. Wat dat betreft zijn wij zo pragmatisch als de pest en passen Beer en ik heel goed bij elkaar. Beer heeft zijn idealen ruimschoots uitgeleefd in zijn twenties: van macrobiotische kookkampen tot meditatieve sektes. Ik ben vol ethiek in de kerk begonnen, langzaam afgedwaald en via de dogma’s van conservatieve fundamentalisten, linkse bewegingen en anarchistische milieuactivisten uitgekomen bij een prettige vorm van relativering en nuancering. Het liefst sta ik aan de zijlijn van welke beweging dan ook.  Nieuwsgierig genoeg om alles te onderzoeken en te leren kennen, maar ver genoeg weg om mij te vereenzelvigen met een groep. Daarvoor heb ik te lang sociologie gestudeerd in mijn jonge jaren. Ja, jonge jaren.  Dat kan ik nu zeggen want dat is dertig jaar geleden inmiddels. Maar goed, ik wil een jonge knul van veertien niet gelijk van zijn idealen beroven. Toevallig eten we wok-tofu of iets dergelijks en met een mond vol sla en tomaat zegt hij dat wij niets met zijn nieuwe levensstijl te maken hebben. Waarom dan? ‘Nou gewoon, ik was er klaar mee.’ Zo’n heerlijk recht-toe-recht-aan-antwoord van een puber. Hij was de enige vegetariër in een gezin van vier dus voor zijn moeder is het wel zo makkelijk. Overigens zijn wij geen grote vleeseters. Nooit geweest ook. Sinds we weten dat omega3 zo goed is voor van alles en nog wat (stemmingen, humeur, geheugen, concentratie huid) eten we elke week makreel, zalm en haring. Dan nog een keer gehakt, kip of een eitje en dan is de week wel weer om.                 

Geen opmerkingen:

Snijbonensnijder

Als kunstenaar bof ik met een creatief beroep. Je onderdompelen in kleur en vorm en iets scheppen uit het niets geeft veel voldoening. Toc...