Sarah

Vandaag splitsen we op. De mannen gaan een berg beklimmen in de Pyreneeën en ik doe het wat rustiger aan. Ik zet een lekker kopje cappuccino bij de tent en ga vervolgens met de bus naar het Spaanse strand. Ik begin met een lekkere salade op een terras en duik in mijn boeiende boek van Tatiana de Rosnay  Haar naam was Sarah. Dit boek heeft ook de naam Sarah in de titel. Sarah komt natuurlijk uit de bijbel. Zij was de vrouw van Abraham die geen kinderen kon krijgen vanwege haar hoge leeftijd. Toch werd zij zwanger. Zij was waarschijnlijk rond de vijftig en dan mag je gerust van een wonder spreken. Zo is de naam Sarah gekoppeld aan de status van vijftig jaar maar het is ook een Bijbelsjoodse naam die in veel christelijke en joodse gezinnen graag gegeven wordt aan meisjes. Dit boek gaat over zo’n joods meisje uit de oorlog. Het verhaalt over haar ervaringen in de oorlog in Parijs. Het boek onthult feiten die mij volslagen onbekend waren. Juli 1942 vindt een grote razzia plaats in Parijs. Duizenden Joodse gezinnen worden dagenlang opgesloten in het Vélodrome d’Hiver onder erbarmelijke omstandigheden. Vervolgens worden volwassenen en kinderen gescheiden en naar Ausschwitz vervoerd en vergast. Het drama staat bekend als Vel d’Hiv en is een schandvlek op de geschiedenis van Parijs. Het was de Parijse politie die verantwoordelijk was voor de razzia. De hoofdpersoon is journalist en zoekt deze kwestie tot op de bodem uit en duikt in de geschiedenis. Zij ontdekt namen van overledenen en overlevenden en koppelt de feiten aan een persoonlijk verhaal van het joodse meisje Sarah. Het knappe is dat de geschiedenis van het meisje verweven wordt met het heden van de hoofdpersoon. De journaliste ontdekt namelijk dat het huis van haar schoonouders waar zij binnenkort zal gaan wonen, hetzelfde huis is als van de joodse familie destijds. In dat huis heeft zich een onbeschrijflijk drama afgespeeld waar je als lezer bladzijde na bladzijde achterkomt. De verhaallijnen worden prachtig met elkaar verweven en ik vind het jammer als het boek uit is. Mijn schouders zijn erdoor verbrand aan het strand van Zarautz. Ik geef het boek met een zucht door aan Beer. Ook hij leest het binnen enkele dagen ademloos uit.