Naar de sportschool - of niet

Ik houd niet van de sportschool. Jij?
Enige tijd voor mijn vijftigste verjaardag vond ik het opeens tijd worden voor de sportschool. De kilo’s waren er langzaam aan gekomen, de buik had drie zwembandjes gekregen en als jubilerende Sarah wilde ik toch een beetje kek voor de dag komen maar ik heb altijd een bloedhekel aan de sportschool gehad. Nu er eentje op loopafstand om de hoek was, had ik geen smoezen meer en wilde ik het wel een keer proberen. Bovendien hadden ze ook lessen zumba, pilates en iets voor de drie B’s. Met een aantal rondborstige vrouwen kwam ik op woensdagochtend in een beweegclubje terecht samen met een leuke, jonge trainer die ons gewoon lekker liet kletsen tussen de buikspieroefeningen door. De koffie na afloop en de babbels droegen bij aan de feestvreugde. Ik werd even zo enthousiast dat ik zelfs op spinning ging op de vroege maandagochtend en een zwarte fietsbroek kocht met een zeemleren kruis. Toen de sportschool wisselde van eigenaar, de muziek steeds harder werd, de koffie verdween, de trainer werd ontslagen en er overal boksballen als paddestoelen uit de grond rezen, hield ik het voor gezien. In een vlaag van verstandsverbijstering heb ik nog een keer aan een bootcamp meegedaan. Ik wist niet precies wat dat was maar het bleek te gaan om heel heftig zweten, opduwen, hardlopen en dat alles zoveel en zo snel mogelijk. De rest van de groep bestond uit een jong meisje met een paardenstaart, een frisse marathonloper met mooie kuiten en een veel te dikke man. Na de eerste les verdween het jonge meisje, na drie lessen hield ook de dikke man het voor gezien. Toen bleef ik over met de sportieve veertiger. Een ervaring rijker besloot ik op 53-jarige leeftijd; ik hoef niet meer naar de sportschool. Dat is zo fijn aan ouder en milder worden; nee lieverd, jij hoeft niet meer op jouw leeftijd. Met deze afwijzing ben ik in het goede gezelschap van Midas Dekkers: ’Het enige dat je met sport bereikt is anderhalf miljoen blessures per jaar.’ Voordelen van de sportschool zijn er ook: op de loopband kun je je favoriete serie bekijken of het nieuws volgen. Tijdens het fietsen kun je een boek lezen. Iedereen moet vooral kiezen wat past bij zijn eigen leeftijd, voorkeuren en mogelijkheden.

‘In den beginne schiep de mens de stoomtrein.
Nu hoefde hij nooit meer te lopen.
De tweede dag schiep hij de hijskraan, de derde de elektrische stoel.
Het blik werd de vijfde dag geschapen, een dag na de blikopener, anders heb je er niks aan.
‘Daar zij kruimeldief’, sprak de mens de zesde dag en daar werd kruimeldief.
Nu was alle werk de mens door machines uit handen genomen en de mens zag dat het goed was.
Toen kwam de zevende dag en schiep de mens de sport.’
Midas Dekkers

(Dit is een voorpublicatie uit mijn boek Vitaal en levenslustig - gewicht verliezen en eetpatronen doorbreken)


Geen opmerkingen:

Snijbonensnijder

Als kunstenaar bof ik met een creatief beroep. Je onderdompelen in kleur en vorm en iets scheppen uit het niets geeft veel voldoening. Toc...