Albert Verlinde, zijn zwager bevestigt zijn zelfmoord. Gister heeft hij het besloten en vannacht heeft hij zijn daad uitgevoerd. Ik denk gelijk: waren zijn kinderen thuis? Lagen die gewoon boven te slapen? Wat moet je dan diep zitten om tot zo’n definitieve daad te komen. Ik vind het zo erg voor zijn kinderen Vlinder en Merlijn. Die kinderen zijn voor het leven getekend. Hun papa heeft ze in de steek gelaten. Iets anders kan ik er niet van maken. Blijkbaar waren zij niet de moeite waard om voor te blijven leven. Een slechtere start van een jong kinderleven is nauwelijks denkbaar. Dit klinkt veroordelend. Ik respecteer zijn beslissing maar kan me er ook kwaad door voelen. Waarom heeft niemand die knappe vent met zijn blonde lokken kunnen helpen? Met inzicht, wijsheid of wat dan ook. Was de tragische film uit 1993 een voorbode? Antonie Kamerling speelde met Olivier Tuinier in 1993 de hoofdrol in de film ‘De kleine blonde dood’ van Jean van de Velde naar het gelijknamige boek van Boudewijn Büch. In de film verliest vader Valentijn (Antonie) zijn blonde zoon Mickey door zelf in te grijpen. Als Micky in coma ligt, besluit de vader hem uit zijn lijden te verlossen.
Machteloos.
2 opmerkingen:
Niet te snel veroordelen. Je hebt geen idee wat door hem heen is gegaan. Mensen die aan een depressie leiden, zien hun 'vertrek' meestal als oplossing voor de mensen om hen heen. Of ze zien voor zichzelf geen andere uitweg. Nogmaals; alleen hijzelf weet het precieze waarom dat hem tot deze wanhoopsdaad heeft gebracht. Triest is het zeker. En absoluut vreselijk voor zijn vrouw en kinderen.
Nee, ik wil ook helemaal niet oordelen. Maar als moeder van twee kinderen vind ik het zo heftig. Zo triest ook en verdrietig.
Een reactie posten